улама́ць, уламлю́, уло́міш, уло́міць; улама́ў, -ма́ла; уламі́; улама́ны; зак. (разм.).

1. што. Праламаць, зрабіць пралом.

У. страху.

2. што і чаго. Ломячы, аддзяліць, адламаць.

У. хлеба.

3. перан., каго (што). Пераканаць, угаварыць з цяжкасцю.

Ледзь уламалі ўпартага.

|| незак. уло́мліваць, -аю, -аеш, -ае і уло́мваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. уло́мліванне, -я, н. і уло́мванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

улама́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. улама́ю улама́ем
2-я ас. улама́еш улама́еце
3-я ас. улама́е улама́юць
Прошлы час
м. улама́ў улама́лі
ж. улама́ла
н. улама́ла
Загадны лад
2-я ас. улама́й улама́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час улама́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

улама́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. уламлю́ уло́мім
2-я ас. уло́міш уло́міце
3-я ас. уло́міць уло́мяць
Прошлы час
м. улама́ў улама́лі
ж. улама́ла
н. улама́ла
Загадны лад
2-я ас. уламі́ уламі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час улама́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

улама́ць сов., разг.

1. проломи́ть;

у. столь — проломи́ть потоло́к;

2. отломи́ть;

у. кусо́к хле́ба — отломи́ть кусо́к хле́ба;

3. перен. (склонить к чему-л.) улома́ть;

ледзь улама́ў яго́ — едва́ улома́л его́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

улама́ць, уламлю, уломіш, уломіць; пр. уламаў, ‑мала; заг. уламі; зак.

Разм.

1. што. Праламаць; зрабіць пралом. Не бегай па страсе, а то ўломіш.

2. што. Ломячы, аддзяліць частку ад чаго‑н.; адламаць. Уламаць хлеба. // Выгадаць, прыдбаць што‑н. (звычайна хітрыкамі). [Бялькевіч:] — Але ў той жа час і трывога ў мяне: што там старой гэтай спатрэбілася? Гэта ж .. нешта хоча ўламаць!.. Савіцкі.

3. перан.; каго. Пераканаць, з цяжкасцю ўгаварыць згадзіцца з чым‑н. «Ну няўжо я яго [Алеся] не ўламлю», — цвёрда падумала Адэля. Броўка. [Ляснічы:] — Праўду кажучы, мы са старшынёй калгаса добра-такі ўспацелі, пакуль уламалі Бандарэнку: не хацеў дапускаць Васіля да руля. Даніленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

улама́ць разм.

1. (праламаць) dúrchbrechen* vt; éinschlagen* vt, dúrchstoßen* vt (прабіць); dúrchhauen* vt (прасячы дзірку);

2. (адламаць) ábbrechen* vt;

3. перан. (схіліць да чаго-н.) (mit Mühe) überréden vt, (mit Mühe) überzéugen vt, herúmbringen* vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

уло́мванне гл. уламаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

уло́мліванне гл. уламаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

уло́мліваць гл. уламаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

уломи́ть сов. (отломить), обл. улама́ць, адлама́ць;

уломи́ть кусо́к хле́ба улама́ць (адлама́ць) кусо́к хле́ба.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)