улады́ка, -і, мн. -і, -ды́к, м.

1. Тытулаванне архірэя.

2. Тое, што і уладар.

|| ж. улады́чыца, -ы, мн. -ы, -чыц (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

улады́ка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. улады́ка улады́кі
Р. улады́кі улады́к
Д. улады́ку улады́кам
В. улады́ку улады́к
Т. улады́кам улады́камі
М. улады́ку улады́ках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

улады́ка м., церк. влады́ка;

◊ свая́ рука́ ўлады́ка — своя́ рука́ влады́ка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

улады́ка, ‑і, м.

1. Архірэй, мітрапаліт. Духоўныя ўладыкі з’яўляліся не толькі буйнейшымі феадаламі-прыгоннікамі, але і пастаянна займаліся гандлёвай і ліхвярскай дзейнасцю. Алексютовіч.

2. Тое, што і уладар. І чуем песні, крык: «Уладыка свету — Праца. Хай згіне капітал, вайна яму! пажар!» Чарот. — Хто закон тут? Я закон! Я ўсяму ўладыка... — Хоча вымавіць Ціхон, Ды не вяжа лыка. Бялевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

улады́ка м высок Hérrscher m -s, -; Máchthaber m -s, -; Herr m -n, -en

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

уладыка

Том: 34, старонка: 374.

img/34/34-374_2032_Уладыка.jpg

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)

Уладыка Аляксандр Станіслававіч

т. 16, с. 216

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

улады́чыца, ‑ы, ж.

1. Жан. да уладыка (у 2 знач.).

2. Эпітэт багародзіцы ў рэлігійных творах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Ладыкы (царк.) ’архірэі’ (Булг.). Аб адпадзенні пачатковага у (з в) гл. Карскі, 1, 336–337. Да уладыка (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

АМІ́ДА,

Аміда-буцу, Аміда-нёрай, адно з гал. божастваў японскай будыйскай міфалогіі; буда, уладыка запеватнай «чыстай зямлі», куды трапляюць праведнікі. Вакол Аміды склалася яп. разнавіднасць будызму — амідаізм.

т. 1, с. 316

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)