уладко́ўвацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. уладко́ўваюся уладко́ўваемся
2-я ас. уладко́ўваешся уладко́ўваецеся
3-я ас. уладко́ўваецца уладко́ўваюцца
Прошлы час
м. уладко́ўваўся уладко́ўваліся
ж. уладко́ўвалася
н. уладко́ўвалася
Загадны лад
2-я ас. уладко́ўвайся уладко́ўвайцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час уладко́ўваючыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

уладко́ўвацца несов., разг.

1. приходи́ть в поря́док, упоря́дочиваться;

2. (на работу) устра́иваться;

1, 2 см. уладкава́цца;

3. страд. упоря́дочиваться; устра́иваться; см. уладко́ўваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уладко́ўвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да уладкавацца.

2. Зал. да уладкоўваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уладкава́цца, уладко́ўвацца

1. (на кватэры і г. д.) únterkommen* vi (s), Únterkunft fínden*, sich éinrichten;

2. (на працу і г. д.) Árbeit fínden*;

я до́бра ўладкава́ўся ich hábe éine gute Stélle

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

уладкава́цца, -ку́юся, -ку́ешся, -ку́ецца; -ку́йся; зак. (разм.).

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Прыйсці ў належны парадак; станоўча вырашыцца.

Жыццё ўладкавалася.

Справы ўладкаваліся.

2. Асталявацца, стварыць неабходныя ўмовы для жыцця; размясціцца, прыстроіцца.

Маладыя ўладкаваліся ў асобным пакоі.

У. на возе.

3. Паступіць куды-н. (на работу, службу).

У. вучнем на завод.

|| незак. уладко́ўвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

|| наз. уладкава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

масці́цца, машчу́ся, мо́сцішся, мо́сціцца; незак.

1. Зручна размяшчацца, уладкоўвацца.

М. на возе.

2. перан. Мець пэўны намер, намервацца (разм.).

Ці не ў начальнікі ён мосціцца?

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пристра́иваться​II несов.

1. (устраиваться) разг. прыла́джвацца;

2. (на работу, службу) ула́джвацца, уладко́ўвацца;

3. воен. прыстро́йвацца; см. пристро́иться;

4. страд. прыла́джвацца; прымо́шчвацца; ула́джвацца, уладко́ўвацца; прыстро́йвацца; см. пристра́ивать​II.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Ёудзіцца ’ўладжвацца, уладкоўвацца’ (Мядзв.). Няяснае слова. Да рус. ёлзать ’неспакойна сядзець’? Ці з балтыйскай (параўн. літ. jáudytis ’сваволіць’, лат. jaudît ’рухаць, варушыць’)?

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

urządzać się

незак. уладкоўвацца, уладжвацца; устройвацца;

urządzać się w nowym mieszkaniu — уладкоўвацца ў новай кватэры

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ла́давацца, ‑дуюся, ‑дуешся, ‑дуецца і ладава́цца, ‑ду́юся, ‑ду́ешся, ‑ду́ецца; заг. ла́дуйся і ладу́йся; незак.

Разм. Рыхтуючыся да чаго‑н., прыводзіць усё ў належны парадак; уладкоўвацца, збірацца. Ладавацца ў дарогу. □ Вячэра ўжо скончылася, матка пайшла да воза ладавацца на ноч. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)