укрепи́ть сов., в разн. знач. умацава́ць, мног. паўмацо́ўваць; (прикрепить — ещё) прымацава́ць, мног. папрымацо́ўваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

умацава́ць сов., в разн. знач. укрепи́ть; (сделать прочным — ещё) упро́чить;

у. плаці́нуукрепи́ть плоти́ну;

у. по́дступы да го́радаукрепи́ть по́дступы к го́роду;

у. дысцыплі́нуукрепи́ть дисципли́ну;

у. не́рвыукрепи́ть не́рвы;

у. сваё стано́вішчаукрепи́ть (упро́чить) своё положе́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

памацні́ць сов. укрепи́ть; уси́лить

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уклінава́ць сов. (укрепить при помощи клиньев) заклини́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

усталява́ць сов.

1. установи́ть; устро́ить;

у. пара́дак — установи́ть поря́док;

у. жыццё — устро́ить жизнь;

2. укрепи́ть, утверди́ть, упро́чить;

у. ула́дуукрепи́ть (утверди́ть, упро́чить) власть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паўмацо́ўваць сов., в разн. знач. (о многом) укрепи́ть; (сделать прочным — ещё) упро́чить

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

укреплённый

1. прич. умацава́ны, мног. паўмацо́ўваны; прымацава́ны; мног. папрымацо́ўваны; см. укрепи́ть;

2. прил. умацава́ны;

укреплённый райо́н умацава́ны раён;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

утверди́ть сов.

1. уст. (установить) устанаві́ць, усталява́ць; (укрепить) умацава́ць, угрунтава́ць; (закрепить) замацава́ць;

2. (признать окончательным) зацве́рдзіць; (скрепить) сцве́рдзіць;

3. (заставить убедиться) умацава́ць, перакана́ць; см. утвержда́ть 1—3;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

упро́чить сов. (укрепить) умацава́ць, мног. паўмацо́ўваць, замацава́ць, мног. пазамацо́ўваць; (утвердить) усталява́ць;

упро́чить своё положе́ние умацава́ць сваё стано́вішча;

карти́на упро́чила за ним сла́ву большо́го худо́жника карці́на замацава́ла за ім сла́ву вялі́кага мастака́;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

укрепле́ние

1. (действие) умацава́нне, -ння ср.; неоконч. умацо́ўванне, -ння ср.; прымацава́нне, -ння ср.; неоконч. прымацо́ўванне, -ння ср.; см. укрепи́ть, укрепля́ть;

2. в др. знач. умацава́нне, -ння ср.;

доби́ться укрепле́ния трудово́й дисципли́ны дабі́цца ўмацава́ння працо́ўнай дысцыплі́ны;

долговре́менное укрепле́ние воен. даўгача́снае ўмацава́нне;

береговы́е укрепле́ния воен. берагавы́я ўмацава́нні;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)