Verbum

анлайнавы слоўнік

укра́пванне

‘дзеянне’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

укра́пванне

‘тое, што ўкрапана’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

укра́пванне ср.

1. вкрапле́ние, вкра́пливание;

2. зака́пывание;

1, 2 см. укра́паць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

укра́пванне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. украпваць — украпаць.

2. Тое, што і украпіна. Украпванні золата. Украпванні крышталяў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

укра́паць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што.

1. Пырскаючы, зрабіць крапіны ў чым-н. (спец.).

2. (часцей у форме дзеепрыметніка залежнага стану), перан. Унесці, уключыць у склад чаго-н. як устаўку, дадатак да асноўнага.

У лесастэпе сярод стэпавай расліннасці ўкрапаны невялікія ляскі.

|| незак. укра́пваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. укра́пванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вкра́пливание укра́пванне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вкрапле́ние ср.

1. (действие) укра́пванне, -ння ср.;

2. укра́піна, -ны ж.;

вкрапле́ния зо́лота геол. укра́піны зо́лата.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

wtręt

м.

1. ~u — украпванне; іншароднае цела;

2. ~u — устаўка; дадатак; адхіленне (ад тэмы);

3. уст. назола

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)