укра́пванне

‘тое, што ўкрапана’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. укра́пванне укра́пванні
Р. укра́пвання укра́пванняў
Д. укра́пванню укра́пванням
В. укра́пванне укра́пванні
Т. укра́пваннем укра́пваннямі
М. укра́пванні укра́пваннях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)