уко́сны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уко́сны уко́сная уко́снае уко́сныя
Р. уко́снага уко́снай
уко́снае		 уко́снага уко́сных
Д. уко́снаму уко́снай уко́снаму уко́сным
В. уко́сны (неадуш.)
уко́снага (адуш.)		 уко́сную уко́снае уко́сныя (неадуш.)
уко́сных (адуш.)
Т. уко́сным уко́снай
уко́снаю		 уко́сным уко́снымі
М. уко́сным уко́снай уко́сным уко́сных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

уко́сны с.-х. уко́сный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уко́сны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да ўкосу, прыгодны для касьбы на сена. Укосная маса. Укосны луг.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уко́сный с.-х. уко́сны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

aslant

[əˈslænt]

1.

adv.

уко́сна, ко́са; наўскася́к, наўскасы́, наўко́с

2.

prep.

упо́перак, наўко́с

3.

adj.

уко́сны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

bias

[ˈbaɪəs]

1.

n., pl. -ases

1) пахі́лая або́ ўско́сная лі́нія

cut on the bias — рэ́заць наўко́с або́ наўско́с

2) настро́енасьць або́ перакана́насьць за́гадзя; прадузя́тасьць f.

2.

v.t.

бла́га ўплыва́ць, настро́йваць су́праць

3.

adj.

уко́сны, уско́сны

bias band — уко́сная пало́ска

4.

adv.

1) наўско́с, па дыягана́лі

2) ко́са; няпра́вільна

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)