уко́паны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уко́паны уко́паная уко́панае уко́паныя
Р. уко́панага уко́панай
уко́панае
уко́панага уко́паных
Д. уко́панаму уко́панай уко́панаму уко́паным
В. уко́паны
уко́панага
уко́паную уко́панае уко́паныя
Т. уко́паным уко́панай
уко́панаю
уко́паным уко́панымі
М. уко́паным уко́панай уко́паным уко́паных

Крыніцы: krapivabr2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

уко́паны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уко́паны уко́паная уко́панае уко́паныя
Р. уко́панага уко́панай
уко́панае
уко́панага уко́паных
Д. уко́панаму уко́панай уко́панаму уко́паным
В. уко́паны
уко́панага
уко́паную уко́панае уко́паныя
уко́паных
Т. уко́паным уко́панай
уко́панаю
уко́паным уко́панымі
М. уко́паным уко́панай уко́паным уко́паных

Кароткая форма: уко́пана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

уко́паны, см. укапа́ны;

як у. — как вко́панный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уко́паны,

гл. укапаны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

укапа́ны і уко́паны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад укапаць.

•••

Як (нібы, быццам) укапаны (укопаны) — зусім нерухома (стаць, спыніцца і пад.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вры́тый уко́паны, мног. паўко́пваны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вко́панный укапа́ны, уко́паны, мног. паўко́пваны;

(стои́т) как вко́панный (стаі́ць) як уко́паны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

укапа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны і уко́паны; зак.

1. што ў што. Умацаваць у выкапаным паглыбленні.

У. слупы.

Як укапаны (укопаны) стаіць (зусім нерухома).

2. пераважна з адмоўем, чаго і без дап. Змагчы ўскапаць што-н.

Зямля такая цвёрдая, рыдлёўкай не ўкапаеш.

3. што і чаго. Накапаць, выкапаць невялікую колькасць чаго-н. (разм.).

У. крыху бульбы.

|| незак. уко́пваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

wryty

укапаны; укопаны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

nwurzeln

vi (s) пуска́ць карані́, узя́цца (расці)

◊ wie ngewurzelt sthen* — стая́ць як уко́паны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)