Verbum

анлайнавы слоўнік

укла́дыш, -а, мн. -ы, -аў, м.

Тое, што ўкладзена ў што-н. (напр., укладны ліст, кавалак чаго-н. і пад.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

укла́дыш

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

укла́дыш м.

1. вкла́дыш;

каляро́вы ўкла́дыш — цветно́й вкла́дыш;

2. тех. вкла́дыш

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Укладыш (тэхн.) 2/402

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

укла́дыш, ‑а, м.

1. Дабавачны ліст, уложаны (не ўшыты) у кнігу, газету, сшытак і пад. Каляровы ўкладыш.

2. Устаўная частка, дэталь у машыне. // Дэталі, падшыпніка. Бабітавы ўкладыш.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

укла́дыш м.

1. тэх. Éinsatz m -(e)s, -sätze, Éinlage f -, -n;

укла́дыш падшы́пніка Lágerschale f -, -n;

2. Éinlageblatt n -(e)s, -blätter (у газеце, часопісе і г. д.)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

вкла́дыш спец. укла́дыш, -ша м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

wkładka

ж. укладка; устаўка; укладыш;

wkładka ortopedyczna — супінатар

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Únterschale

f -, -n

1) спо́дак

2) тэх. ні́жні укла́дыш падшы́пніка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Béiheft

n -(e)s, -e укла́дыш, дада́так (да кнігі, брашуры)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)