узраста́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. узраста́нне
Р. узраста́ння
Д. узраста́нню
В. узраста́нне
Т. узраста́ннем
М. узраста́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

узраста́нне ср.

1. выраста́ние; произраста́ние;

2. возраста́ние, рост м.;

1, 2 см. узраста́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

узраста́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. узрастаць — узрасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

узраста́нне н. Ánwachsen n -s, Wáchstum n -s; Stéigen n -s; Zúnahme f -;

узраста́нне ўплыву die Zúnahme des Éinflusses;

узраста́нне прыбы́тку камерц. Éinkommenszuwachs m -es, die Zúnahme des Éinkommens;

узраста́нне цэн эк. Préiserhöhung f -, -en, Préissteigerung f -, -en;

у пара́дку ўзраста́ння in áufsteigender Réihenfolge

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

возраста́ние узраста́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фемініза́цыя, ‑і, ж.

1. Спец. Развіццё ў асобін мужчынскага полу жаночых другасных палавых прымет (напрыклад: голасу, прапорцый шкілета і пад.).

2. Узрастанне ролі жанчын у грамадстве, у якіх‑н. галінах грамадскага жыцця.

[Ад лац. femina — жанчына; самка.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

акты́ўнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць актыўнага; дзейны ўдзел у чым‑н., энергічная дзейнасць; проціл. пасіўнасць. Палітычная, рэвалюцыйная, працоўная актыўнасць. Праяўленне актыўнасці. □ Узрастанне актыўнасці народных мас у будаўніцтве новага жыцця — закон эпохі сацыялізма. Праграма КПСС.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

анагалі́ннасць

(ад ана- + гр. halinos = салёны)

узрастанне салёнасці марской вады ад дна да паверхні.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Wáchsen

n -s

1) рост

im ~ sein — расці́

2) рост, узраста́нне, павелічэ́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

экзальта́цыя

(лац. exaltatio)

1) крайне ўзбуджаны стан, хваравітая ўзбуджанасць;

2) фізіял. узрастанне амплітуды біяэлектрычных патэнцыялаў пад уплывам якіх-н. уздзеянняў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)