узмацня́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. узмацня́ю узмацня́ем
2-я ас. узмацня́еш узмацня́еце
3-я ас. узмацня́е узмацня́юць
Прошлы час
м. узмацня́ў узмацня́лі
ж. узмацня́ла
н. узмацня́ла
Загадны лад
2-я ас. узмацня́й узмацня́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час узмацня́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

узмацня́ць несов., в разн. знач. уси́ливать; см. узмацні́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

узмацня́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе.

Незак. да узмацніць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

узмацні́ць, -мацню́, -мо́цніш, -мо́цніць; -мо́цнены; зак., што.

Зрабіць мацнейшым.

У. гук.

Артылерыя ўзмацніла агонь.

У. выхаваўчую работу.

|| незак. узмацня́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. узмацне́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

узмацні́ць, узмацня́ць verstärken vt; verschärfen vt, stéigern vt (зрабіць больш інтэнсіўным); verschlímmern vt (пагоршыць);

узмацні́ць назіра́нне [ува́гу] die Beóbachtung [die Áufmerksamkeit] verschärfen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

уси́ливать несов. узмацня́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

усиля́ть несов. узмацня́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

усугубля́ть несов. павялі́чваць; узмацня́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

узмацня́цца несов., возвр., страд. уси́ливаться; см. узмацні́цца, узмацня́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

узмацне́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. узмацняць — узмацніць і узмацняцца — узмацніцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)