Verbum

анлайнавы слоўнік

узлята́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

узлята́ць несов.

1. в разн. знач. взлета́ть; взвива́ться; (о птицах — ещё) вспа́рхивать;

2. разг. взлета́ть, взбега́ть;

1, 2 см. узляце́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

узлята́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да узляцець (у 1, 3 і 4 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

узляце́ць, -лячу́, -ляці́ш, -ляці́ць; -ляці́м, -леціце́, -ляця́ць; -ляці́; зак.

Узняўшыся, паляцець.

Самалёт узляцеў.

Вераб’і ўзляцелі на страху.

У. у паветра (таксама перан.: узарвацца, разляцецца ад выбуху).

|| незак. узлята́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. узлёт, -у, М -лёце, м.; прым. узлётны, -ая, -ае.

Узлётная паласа.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

взлета́ть несов. узлята́ць.