узды́х, -у, мн. -і, -аў, м.

Працяглы ўдых, а за ім выдых.

Глыбокі ў.

Да апошняга ўздыху (да смерці).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

узды́х

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. узды́х узды́хі
Р. узды́ху узды́хаў
Д. узды́ху узды́хам
В. узды́х узды́хі
Т. узды́хам узды́хамі
М. узды́ху узды́хах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

узды́х, -ху м. вздох;

◊ да апо́шняга ўзды́ху — до после́днего вздо́ха

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

узды́х, ‑у, м.

Узмоцненае ўдыханне і выдыханне паветра. Грудзі .. [чалавека] хадзілі ўбакі, здавалася, ён прысядаў пры кожным сваім выдыху і ўздыху. Чорны. З горла .. [дзяўчыны] вырваўся ўздых, затым вада. Маўр. // Глыбокі ўдых і выдых як выраз смутку, развагі і пад. пачуццяў. Ганька з уздыхам успамінае маму: вось у яе ўжо была чысціня дык чысціня... Васілевіч. Рыгор так і не разабраўся, што азначаў гэты .. ўздых [Валі]: ці згоду з ім, ці адказ на нейкую сваю думку. Арабей. / у перан. ужыв. Наводшыбе непрыязна цямнеў лес, маўкліва і насцярожана глядзелі на .. [Лену] расчыненыя вокны хат, а здалёк даносіліся цяжкія ўздыхі возера. Ваданосаў.

•••

Да апошняга ўздыху — да самай смерці, да канца жыцця.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

узды́х м Séufzer m -s,;

вы́пусціць апо́шні узды́х іран den Geist áufgeben*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

уздыха́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. уздыхаць; уздых.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

westchnienie

н. уздых

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Séufzer

m -s, - узды́х, стогн

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

sigh​1 [saɪ] n. узды́х;

breathe/utter/heave/give a sigh уздыха́ць;

I breathed a sigh of relief. Я ўздыхнуў з палёгкай.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Ду́кса ’той, хто вечна дзьмецца (на каго-н.)’ (Касп.). Відавочна, запазычанне з літ. dùksas ’уздых, стогн’, dūksáuti ’ўздыхаць’ (да этымалогіі літ. слова гл. Фрэнкель, 1, 115).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)