узва́жванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. узва́жванне узва́жванні
Р. узва́жвання узва́жванняў
Д. узва́жванню узва́жванням
В. узва́жванне узва́жванні
Т. узва́жваннем узва́жваннямі
М. узва́жванні узва́жваннях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

узва́жванне ср.

1. прям., перен. взве́шивание;

2. приподнима́ние рычаго́м;

1, 2 см. узва́жваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

узва́жванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. узважваць — узважыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Узважванне 1/311; 2/537

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

узва́жванне н. Wíegen n -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

дава́жыць, -ва́жу, -ва́жыш, -ва́жыць; зак.

1. Закончыць узважванне чаго-н.

2. Важачы што-н., дадаць пэўную колькасць да поўнай вагі.

|| незак. дава́жваць, -ваю, -ваеш, -вае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

взве́шивание узва́жванне, -ння ср., ва́жанне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Wägung

f -, -en узва́жванне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

odważanie

н. узважванне

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ważenie

н. узважванне

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)