узбуджа́льны, -ая, -ае.

1. Які прыводзіць у стан узбуджэння.

Узбуджальныя сродкі.

2. Здольны хутка прыходзіць у стан узбуджэння.

Лёгка ў. чалавек.

|| наз. узбуджа́льнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

узбуджа́льны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. узбуджа́льны узбуджа́льная узбуджа́льнае узбуджа́льныя
Р. узбуджа́льнага узбуджа́льнай
узбуджа́льнае		 узбуджа́льнага узбуджа́льных
Д. узбуджа́льнаму узбуджа́льнай узбуджа́льнаму узбуджа́льным
В. узбуджа́льны (неадуш.)
узбуджа́льнага (адуш.)		 узбуджа́льную узбуджа́льнае узбуджа́льныя (неадуш.)
узбуджа́льных (адуш.)
Т. узбуджа́льным узбуджа́льнай
узбуджа́льнаю		 узбуджа́льным узбуджа́льнымі
М. узбуджа́льным узбуджа́льнай узбуджа́льным узбуджа́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

узбуджа́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. узбуджа́льны узбуджа́льная узбуджа́льнае узбуджа́льныя
Р. узбуджа́льнага узбуджа́льнай
узбуджа́льнае		 узбуджа́льнага узбуджа́льных
Д. узбуджа́льнаму узбуджа́льнай узбуджа́льнаму узбуджа́льным
В. узбуджа́льны (неадуш.)
узбуджа́льнага (адуш.)		 узбуджа́льную узбуджа́льнае узбуджа́льныя (неадуш.)
узбуджа́льных (адуш.)
Т. узбуджа́льным узбуджа́льнай
узбуджа́льнаю		 узбуджа́льным узбуджа́льнымі
М. узбуджа́льным узбуджа́льнай узбуджа́льным узбуджа́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

узбуджа́льны возбужда́ющий;

~ныя сро́дкі — мед. возбужда́ющие сре́дства

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

узбуджа́льны, ‑ая, ‑ае.

1. Які прыводзіць у стан узбуджэння (у 2 знач.). Узбуджальныя сродкі.

2. Здольны хутка прыходзіць у стан узбуджэння. Лёгка ўзбуджальны чалавек.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

узбуджа́льны errégend, ánregend, réizend;

узбуджа́льны сро́дак мед. stimulíerendes Míttel

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

возбуди́тельный узбуджа́льны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

возбужда́емый узбуджа́льны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тэі́н, ‑у, м.

Рэчыва, якое знаходзіцца ў зернях кавы, чайным лісці і выкарыстоўваецца медыцынай як узбуджальны сродак; кафеін.

[Фр. théine ад лац. thea — чай.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

pobudzający

узбуджальны;

środek pobudzający — узбуджальны сродак

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)