Узброенае паўстанне 10/431

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

узбро́ены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. узбро́ены узбро́еная узбро́енае узбро́еныя
Р. узбро́енага узбро́енай
узбро́енае		 узбро́енага узбро́еных
Д. узбро́енаму узбро́енай узбро́енаму узбро́еным
В. узбро́ены (неадуш.)
узбро́енага (адуш.)		 узбро́еную узбро́енае узбро́еныя (неадуш.)
узбро́еных (адуш.)
Т. узбро́еным узбро́енай
узбро́енаю		 узбро́еным узбро́енымі
М. узбро́еным узбро́енай узбро́еным узбро́еных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

узбро́ены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. узбро́ены узбро́еная узбро́енае узбро́еныя
Р. узбро́енага узбро́енай
узбро́енае		 узбро́енага узбро́еных
Д. узбро́енаму узбро́енай узбро́енаму узбро́еным
В. узбро́ены (неадуш.)
узбро́енага (адуш.)		 узбро́еную узбро́енае узбро́еныя (неадуш.)
узбро́еных (адуш.)
Т. узбро́еным узбро́енай
узбро́енаю		 узбро́еным узбро́енымі
М. узбро́еным узбро́енай узбро́еным узбро́еных

Кароткая форма: узбро́ена.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

uprising [ˈʌpraɪzɪŋ] n. паўста́нне, бунт;

an ar med uprising узбро́енае паўстанне́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

узбро́ены, -ая, -ае.

Які мае адносіны да барацьбы са зброяй у руках.

У. атрад.

Узброенае паўстанне.

Узброеныя сілы (армія, войскі). У. нейтралітэт (неўмяшанне ў вайну пры поўнай да яе гатоўнасці).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мяце́ж, мяцяжу, м.

Стыхійнае ўзброенае паўстанне. Народны мяцеж. Салдацкі мяцеж. // Узброенае паўстанне ў выніку змовы супроць існуючай улады. Контррэвалюцыйны мяцеж.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

інсурэ́кцыя

(лац. insurrectio)

уст. узброенае паўстанне.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

суты́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.

1. Кароткі бой, узброенае сутыкненне.

С. перадавых часцей.

С. з варожай засадай.

2. Сварка, спрэчка.

С. з суседкай.

3. Тое, што і сутыкненне (у 5 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ВЕНГЕ́РСКАЕ ПАЎСТА́ННЕ 1956,

узброенае выступленне апазіц. сіл у Венгрыі 23.10—4.11.1956; гл. раздзел Гісторыя ў арт. Венгрыя.

т. 4, с. 71

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

бой, бо́ю, мн. баі́, баёў, м.

1. гл. біць.

2. Узброенае сутыкненне, бітва.

Наступальны б.

3. Барацьба, спартыўнае спаборніцтва.

Кулачны б.

4. перан. Змаганне з тым, што перашкаджае ў жыцці і працы.

Б. з недахопамі.

5. зб. Біты посуд, шкло і пад.

Цагляны б.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)