узара́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. узара́ны узара́ная узара́нае узара́ныя
Р. узара́нага узара́най
узара́нае		 узара́нага узара́ных
Д. узара́наму узара́най узара́наму узара́ным
В. узара́ны (неадуш.)
узара́нага (адуш.)		 узара́ную узара́нае узара́ныя (неадуш.)
узара́ных (адуш.)
Т. узара́ным узара́най
узара́наю		 узара́ным узара́нымі
М. узара́ным узара́най узара́ным узара́ных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

узара́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. узара́ны узара́ная узара́нае узара́ныя
Р. узара́нага узара́най
узара́нае		 узара́нага узара́ных
Д. узара́наму узара́най узара́наму узара́ным
В. узара́ны (неадуш.)
узара́нага (адуш.)		 узара́ную узара́нае узара́ныя (неадуш.)
узара́ных (адуш.)
Т. узара́ным узара́най
узара́наю		 узара́ным узара́нымі
М. узара́ным узара́най узара́ным узара́ных

Кароткая форма: узара́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

узара́ны вспа́ханный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

узара́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад узараць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

узара́ны с.-г. (áuf)gepflügt, (áuf)geáckert

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

вспа́ханный узара́ны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зара́ны, см. узара́ны

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

узо́раны, см. узара́ны

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

распа́ханный узара́ны, разара́ны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пропа́ханный

1. праара́ны; узара́ны;

2. абагна́ны; см. пропаха́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)