узае́мнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. узае́мнасць
Р. узае́мнасці
Д. узае́мнасці
В. узае́мнасць
Т. узае́мнасцю
М. узае́мнасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

узае́мнасць ж. взаи́мность

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

узае́мнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць узаемнага. // Узаемнае пачуццё (сімпатыі, дружбы, кахання і пад.). Гаснулі ў вокнах агеньчыкі. Стасіку здавалася, што гэта гаснуць у яго душы пробліскі светлых надзей на ўзаемнасць Ганусі. Няхай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

узае́мны, -ая, -ае.

Які праяўляецца ў адносінах адзін да аднаго.

Узаемнае давер’е.

У. ўплыў.

|| наз. узае́мнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

узае́мнасць ж

1. Gégenseitigkeit f -, Béiderseitigkeit f;

пры́нцып узае́мнасці Gégenseitigkeitsprinzip n -(e)s, -i¦en;

2. (сімпатыя) Gégenliebe f -, gégenseitige Sympathíe [Néigung];

адка́зваць узае́мнасцю die Líebe erwídern;

каха́ць без узае́мнасці únglücklich líeben, kéine Gégenliebe fínden*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

взаи́мность узае́мнасць, -ці ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

обою́дность узае́мнасць, -ці ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

reciprocity [ˌresɪˈprɒsəti] n. fml узае́мнасць; абме́н (паслугамі, ветлівасцю); узаемадзе́янне

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

wzajemność

ж. узаемнасць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Gégen=

прыстаўка назоўнікаў, паказвае на:

1) сустрэчны рух: Gégenmaßnahme ко́нтрмера

2) узаемнасць: Gégenliebe узае́мнае каха́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)