удружи́ть сов., разг.

1. удружы́ць;

2. ирон. удружы́ць, узы́чыць, зрабі́ць ла́ску;

ну и удружи́л он мне свои́м непро́шенным непро́шеным вмеша́тельством ну і ўдружы́ў (зрабі́ў ла́ску) ён мне сваі́м няпро́шаным умяша́ннем.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

удружы́ць сов. удружи́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

узы́чыць сов., разг. удружи́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

удружа́ть несов., разг.

1. удру́жваць;

2. ирон. удру́жваць, узы́чваць, рабі́ць ла́ску; см. удружи́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)