удру́жваць
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
удру́жваю |
удру́жваем |
| 2-я ас. |
удру́жваеш |
удру́жваеце |
| 3-я ас. |
удру́жвае |
удру́жваюць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
удру́жваў |
удру́жвалі |
| ж. |
удру́жвала |
| н. |
удру́жвала |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
удру́жвай |
удру́жвайце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
удру́жваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
удру́жваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да удружыць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
удружа́ть несов., разг.
1. удру́жваць;
2. ирон. удру́жваць, узы́чваць, рабі́ць ла́ску; см. удружи́ть;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)