удо́йны, -ая, -ае.

1. гл. удой.

2. З высокай малочнасцю.

Удойныя каровы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

удо́йны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. удо́йны удо́йная удо́йнае удо́йныя
Р. удо́йнага удо́йнай
удо́йнае
удо́йнага удо́йных
Д. удо́йнаму удо́йнай удо́йнаму удо́йным
В. удо́йны (неадуш.)
удо́йнага (адуш.)
удо́йную удо́йнае удо́йныя (неадуш.)
удо́йных (адуш.)
Т. удо́йным удо́йнай
удо́йнаю
удо́йным удо́йнымі
М. удо́йным удо́йнай удо́йным удо́йных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

удо́йны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. удо́йны удо́йная удо́йнае удо́йныя
Р. удо́йнага удо́йнай
удо́йнае
удо́йнага удо́йных
Д. удо́йнаму удо́йнай удо́йнаму удо́йным
В. удо́йны (неадуш.)
удо́йнага (адуш.)
удо́йную удо́йнае удо́йныя (неадуш.)
удо́йных (адуш.)
Т. удо́йным удо́йнай
удо́йнаю
удо́йным удо́йнымі
М. удо́йным удо́йнай удо́йным удо́йных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

удо́йны удо́йный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

удо́йны, ‑ая, ‑ае.

1. Атрыманы з аднаго ўдою. Удойная колькасць малака.

2. Які дае многа малака, вялікі ўдой. Удойныя каровы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

удо́й, -ю, мн. -і, -яў, м.

1. Колькасць малака, надоенага за адзін раз або за які-н. перыяд часу.

Сутачны ў.

Павысіць удоі.

2. Тое, што і даенне.

Малако вячэрняга ўдою.

|| прым. удо́йны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

удо́йный удо́йны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

удо́йлівы, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і удойны (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

milch

[mɪltʃ]

adj.

мало́чны, удо́йны (пра каро́ву)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Млечны1 ’падобны на малако (пра туман)’ (ТСБМ), ’удойны, малочны’ (Шат.; шальч., Сл. ПЗБ), навагр. ’прыгатаваны на малацэ’ (Сл. ПЗБ). З польск. mleczny ’тс’ (гл. Варш. сл., 2, 1005). Гэтак жа Арашонкава, Бел.-польск. ізал., 10.

Мле́чны2 ’рыба, якая мае семевую вадкасць’ (валож., Сл. ПЗБ). Да млеч (гл.).

Мле́чны3 шлях ’млечная паласа з зорак на начным небе’ (ТСБМ). Калька з рус. Млечный путь, якое, як і польск. droga mleczna, ням. Milchstrasse ’тс’, з лац. via lactea, ст.-грэч. κύκλοσ γαλαξίασ < γάλα ’малако’ (Фасмер, 2, 632).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)