удво́х

‘аб мужчы+нах’

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
удво́х - -

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

удво́х, прысл.

Абл. Удвух. Вось адбіта мяжа ўся — Аглядаем удвох. Куляшоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

удво́х (разм.), удву́х (пра мужчын) zu zweit, zu zwien

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Напразэ́нці ’наперадзе’: Мы напразэнцʼи удвох стайали, нас першых пазвалʼи (Сцяшк. Сл.). Відаць, запазычанне з польскай, аднак дакладвай крыніцы не выяўлена; параўн. prezentować się, адно са значэнняў якога ’выстаўляцца, вылучацца, дэманстраваць сябе’, што да prezencja, prezenta ’прадстаўленне, пастава’ (з лац. praesentia).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)