уда́ў, уда́ва, мн. уда́вы, уда́ваў, м.

Вялікая драпежная неядавітая змяя трапічных і субтрапічных краін.

|| прым. уда́вавы, -ая, -ае.

Сямейства ўдававых (наз.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

уда́ў

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. уда́ў уда́вы
Р. уда́ва уда́ваў
Д. уда́ву уда́вам
В. уда́ва уда́ваў
Т. уда́вам уда́вамі
М. уда́ве уда́вах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

уда́ў (род. уда́ва) м., зоол. уда́в

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уда́ў, удава, м.

Вялікая драпежная неядавітая змяя, якая водзіцца пераважна ў тропіках.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уда́ў м. заал. Ríesenschlange f -, -n, Bóa f -, -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

удаў, пітон

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

Удаў звычайны 4/560—561 (укл.)

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

уда́в зоол. уда́ў, род. уда́ва м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

boa constrictor

уда́ў

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

boa [ˈbəʊə] n.

1. zool. баа́, уда́ў

2. баа́ (жаночы ўбор)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)