удаве́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е; незак.

Жыць удавой або ўдаўцом.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

удаве́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. удаве́ю удаве́ем
2-я ас. удаве́еш удаве́еце
3-я ас. удаве́е удаве́юць
Прошлы час
м. удаве́ў удаве́лі
ж. удаве́ла
н. удаве́ла
Дзеепрыслоўе
цяп. час удаве́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

удаве́ць несов. вдове́ть; вдо́вствовать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

удаве́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; незак.

Жыць удавою або ўдаўцом. // Быць адзінокім, пакінутым, занядбаным. Сялянка сціплая — Матчына хата Пры самай дарозе ўдавее. Барадулін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вдове́ть несов. удаве́ць; (жить вдовой) жыць удаво́й; (жить вдовцом) жыць удаўцо́м;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вдо́вствовать несов. удаве́ць; (быть вдовой) быць удаво́й; (быть вдовцом) быць удаўцо́м;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)