угарну́ць, угарну́, уго́рнеш, уго́рне; угарні́; уго́рнуты; зак., каго-што ў што.

1. Горнучы, перамясціць куды-н.

У. жару ў печ.

2. Ухутаць у што-н., закрыўшы з усіх бакоў; увярцець, укруціць.

У. рэчы ў паперу.

У. дзіця ў коўдру.

|| незак. уго́ртваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. уго́ртванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

угарну́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. угарну́ уго́рнем
2-я ас. уго́рнеш уго́рнеце
3-я ас. уго́рне уго́рнуць
Прошлы час
м. угарну́ў угарну́лі
ж. угарну́ла
н. угарну́ла
Загадны лад
2-я ас. угарні́ угарні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час угарну́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

угарну́ць сов.

1. загрести́;

у. по́пел у печ — загрести́ золу́ в пе́чку;

2. (у што) заверну́ть, оберну́ть (чем), обверну́ть (чем);

у. цвікі́ ў папе́ру — заверну́ть гво́зди в бума́гу; обверну́ть (оберну́ть) гво́зди бума́гой

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

угарну́ць, угарну, угорнеш, угорне; зак., каго-што ў што.

1. Заграбаючы, горнучы, перамясціць куды‑н. Угарнуць жар у печ. □ Падкаціўшы да камля сасны веласіпед, я падняў шапку і рукою ўгарнуў у яе вожыка. Сачанка.

2. Загарнуць, ухутаць у што‑н., закрыўшы з усіх бакоў; увярцець, укруціць. Угарнуць рэчы ў паперу. Угарнуць дзіця ў коўдру.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уго́ртванне гл. угарнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

уго́ртваць гл. угарнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

уго́ртваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да угарнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уго́рнуты, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад угарнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уго́ртванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. угортваць — угарнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паўго́ртваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Угарнуць усё, многае або ўсіх, многіх.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)