угарну́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. угарну́ уго́рнем
2-я ас. уго́рнеш уго́рнеце
3-я ас. уго́рне уго́рнуць
Прошлы час
м. угарну́ў угарну́лі
ж. угарну́ла
н. угарну́ла
Загадны лад
2-я ас. угарні́ угарні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час угарну́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)