увішны́, -а́я, -о́е.

1. Жвавы, спрытны ў рухах (пра чалавека, жывёл, птушак); уласцівы такому чалавеку; хуткі, спорны.

У. у рабоце.

Увішныя рухі.

2. перан. Вынаходлівы, хітры.

У. палітык.

|| наз. уві́шнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

уві́шны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уві́шны уві́шная уві́шнае уві́шныя
Р. уві́шнага уві́шнай
уві́шнае
уві́шнага уві́шных
Д. уві́шнаму уві́шнай уві́шнаму уві́шным
В. уві́шны (неадуш.)
уві́шнага (адуш.)
уві́шную уві́шнае уві́шныя (неадуш.)
уві́шных (адуш.)
Т. уві́шным уві́шнай
уві́шнаю
уві́шным уві́шнымі
М. уві́шным уві́шнай уві́шным уві́шных

Іншыя варыянты: увішны́.

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

увішны́

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. увішны́ увішна́я увішно́е увішны́я
Р. увішно́га увішно́й
увішно́е
увішно́га увішны́х
Д. увішно́му увішно́й увішно́му увішны́м
В. увішны́ (неадуш.)
увішно́га (адуш.)
увішну́ю увішно́е увішны́я (неадуш.)
увішны́х (адуш.)
Т. увішны́м увішно́й
увішно́ю
увішны́м увішны́мі
М. увішны́м увішно́й увішны́м увішны́х

Іншыя варыянты: уві́шны.

Крыніцы: krapivabr2012, prym2009, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

увішны́ прово́рный, ло́вкий, вёрткий

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

увішны́, ‑ая, ‑ое.

1. Жвавы, спрытны ў рухах, у дзеянні. Увішны ў рабоце. □ Мая гаспадыня была ўвішная, рухавая кабета, нягледзячы на свае пяць дзесяткаў год. М. Стральцоў. Ішла [Ліда] чамусьці занадта павольна, хоць звычайна была вельмі порсткая, увішная. Кулакоўскі. У новай Тэклінай хаце ўвішныя жанчыны ўжо расстаўлялі на сталах пачастункі. Краўчанка. / Пра жывёл, птушак. Зрэдку папісквалі, пырхаючы з галінкі на галінку, увішныя каралькі. Паслядовіч. // Уласцівы такому чалавеку; спрытны. [Хлопец] так быў заняты працай, што, здавалася, нічога не заўважаў вакол — рухі разлічаныя, дакладныя, увішныя. Ваданосаў. Увішная постаць .. [Анатоля] мільганула ў праёме дзвярэй. Хадкевіч. Аксеня аж здзівілася: «Хутка робіш, хутка... Рукі твае ўвішныя...» Пестрак. // Хуткі, спорны. Пайшла работа — ціхая, увішная, без адзінага слова. Шухаюць рыдлёўкі, скрыгочуць каменнем. Ракітны. Увішная хада адбірала сілы. Пад цяжарам гнулася галава, і Тышкевіч амаль не бачыў, куды ідзе. Асіпенка. // Паваротлівы, вёрткі. Падаў першы снег, весела мітусіліся ўвішныя сняжынкі. Мележ.

2. перан. Вынаходлівы, хітры. Хусейн праявіў сябе хітрым, выкрутлівым і ўвішным палітыкам. В. Вольскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уві́шны

1. (спрытны ў рухах, у дзеянні) gewndt, geschckt; behänd(e) (кемлівы, жвавы); flink, hrtig (хуткі, шпаркі); geschwnd, wndig (рухавы);

2. (вынаходлівы, хітры) erfnderisch, erfndungsreich; fndig; schlau, lstig

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

паваро́тлівы, -ая, -ае.

1. Здольны лёгка і хутка паварочвацца.

Паваротлівая лодка.

2. Увішны, спрытны, разбітны.

Паваротлівая гаспадыня.

Ён чалавек п.

|| наз. паваро́тлівасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

deft [deft] adj. ло́ўкі, спры́тны, уві́шны; бо́рзды, жва́вы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

dext(e)rous [ˈdekstrəs] adj. fml спры́тны, ло́ўкі; уві́шны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

чарто́ўскі, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да чорта. Чартоўскае насланнё. □ Увішны-то увішны, але калі браць на маштабы, дык напроці .. [Сёмкі Фартушніка] Хурс, напрыклад, быў увішны не як чорт, а як сам старшыня ўсяго чартоўскага кодлішча. Чорны. // Такі, як у чорта; злы.

2. Пракляты, ненавісны, страшэнны. І хочацца вельмі Андрэю шпурнуць Гранату ў чартоўскую гэтую хату. А следам за ёй і другую гранату. Зарыцкі.

3. Разм. Незвычайна моцны, вялікі па ступені праяўлення. Чартоўская вышыня. Чартоўская хуткасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)