уво́д, -а і -у, М -дзе, м.

1. -у, гл. увесці.

2. -а. Устройства, месца, праз якое што-н. уваходзіць, устаўляецца; прыёмная частка машыны або ўстаноўкі.

Электрычны ў.

|| прым. уво́дны, -ая, -ае (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

уво́д

‘дзеянне’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. уво́д
Р. уво́ду
Д. уво́ду
В. уво́д
Т. уво́дам
М. уво́дзе

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

уво́д

‘прыстасаванне’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. уво́д уво́ды
Р. уво́да уво́даў
Д. уво́ду уво́дам
В. уво́д уво́ды
Т. уво́дам уво́дамі
М. уво́дзе уво́дах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

уво́д м.

1. адво́д, -ду м., звод, род. зво́ду м.;

2. (похищение) выкрада́нне, -ння ср., выкра́дванне, -ння ср.; (кража) крадзе́ж, род. крадзяжу́ м.;

сва́дьба уво́дом уст. вясе́лле з выкрада́ннем;

3. техн. адхіле́нне, -ння ср.;

уво́д сверла́ адхіле́нне све́рдла;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уво́д м.

1. род. уво́ду (действие) ввод; см. уво́дзіць 1, 4;

2. род. уво́да (устройство) ввод

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уво́д, ‑у, М ‑дзе, м.

1. Дзеянне паводле дзеясл. уводзіць — увесці (у 1, 2 знач.).

2. Прыстасаванне для правядзення куды‑н. унутр электрычных, тэлефонных правадоў, газавых труб і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уво́д м

1. тэх Éinführung f -, -en;

2.:

уво́д у эксплуата́цыю Inbetríebsetzung f -, -en, Inbetríebnahme f -, -n, Instándsetzung f -, -en;

камп уво́д зве́стак Dáteneingabe f -, -n;

пацве́рдзіць клі́кам мы́шы уво́д die Éingabe per Máusklick bestätigen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

уве́сці, увяду́, увядзе́ш, увядзе́, увядзём, уведзяце́, увяду́ць; увёў, увяла́, -ло́; увядзі́; уве́дзены; зак.

1. каго-што ў што. Прымусіць увайсці, прывесці куды-н.

У. войскі ў горад.

У. карову ў хлеў.

2. што ў што. Уліць, упусціць, умяшаць унутр чаго-н.

У. глюкозу.

3. каго-што ў што. Уключыць у што-н., зрабіць дзейным або ўжывальным.

У. ў бой новыя сілы.

У. канал у эксплуатацыю.

У. мяч у гульню.

4. каго (што) у што. Уцягнуць у што-н.; прычыніць каму-н. што-н.

У. ў выдаткі.

У. ў грэх.

5. каго (што) у што. Дапамагчы асвоіцца з чым-н., азнаёміць.

У. ў свае планы.

6. што. Устанавіць, пакласці пачатак чаму-н.

У. самаабслугоўванне.

У. надзвычайнае становішча.

|| незак. уво́дзіць, -джу, -дзіш, -дзіць.

|| наз. увядзе́нне, -я, н. і уво́д, -у, М -дзе, м. (да 1 і 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

уво́дны, -ая, -ае.

1. гл. увод.

2. Які з’яўляецца ўступам, увядзеннем у што-н.

Уводная лекцыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ввод в разн. знач. уво́д, -ду м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)