убіра́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. убіра́нне
Р. убіра́ння
Д. убіра́нню
В. убіра́нне
Т. убіра́ннем
М. убіра́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

убіра́нне ср.

1. убо́рка ж.;

2. украше́ние, убо́рка ж.;

3. впи́тывание, вбира́ние;

4. запра́вка ж.;

1-4 см. убіра́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

убіра́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. убіраць — убраць і убірацца — убрацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вбира́ние убіра́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

wsiąkanie

н. паглынанне; убіранне

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

впи́тывание

1. убіра́нне, -ння ср.; усмо́ктванне, -ння ср.; уця́гванне, -ння ср.;

2. перен. успрыма́нне, -ння ср.; убіра́нне, -ння ср.; см. впи́тывать;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вправле́ние

1. упраўля́нне, -ння ср.;

2. убіра́нне, -ння ср., засо́ўванне, -ння ср.; см. вправля́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паглына́нне н.

1. (убіранне, уцягванне) Áufsaugen n -s; Absorptión f -, -en, Absorbíerung f -;

2. перан. Verschlíngen n -s; Éinverleibung f -, -en (уключэнне)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

інтэрстыцыя́льны

(ад лац. interstitium = прамежак)

прамежны;

і-ыя клеткі — клеткі, якія змяшчаюцца ў злучальнай тканцы палавых органаў і забяспечваюць убіранне з крыві цвёрдых часцінак і выдзяленне палавых гармонаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

впра́вка ж.

1. упраўля́нне, -ння ср., упра́ўка, -кі ж.;

2. убіра́нне, -ння ср., засо́ўванне, -ння ср.; см. вправля́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)