Verbum

анлайнавы слоўнік

убыва́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

убыва́ць несов. (уменьшаться) убыва́ть; (о весе) убавля́ться; см. убы́ць ¹

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

убыва́ць, ‑ае.

Незак. да убыць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

убы́ць, убу́ду, убу́дзеш, убу́дзе; убы́ў, -была́, -ло́; убу́дзь; зак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Паменшаць (у колькасці, аб’ёме і пад.).

Убыла вада ў сажалцы.

Убыў дзень.

Убыла рашучасць (знікла, аслабла).

2. (звычайна з адмоўем). Пражыць, прабыць пэўны час дзе-н.; ужыцца з кім-н.

Яны там доўга не ўбудуць — вернуцца.

З табою ніхто не ўбудзе.

|| незак. убыва́ць, -а́е (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

убыва́ць, убы́ць (паменшаць) ábnehmen* vi; zurückgehen* vi (s); sínken* vi (s) (пра ваду);

ме́сяц убыва́е der Mond nimmt ab

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

ме́ншаць, -аю, -аеш, -ае; незак.

Рабіцца меншым, памяншацца, убываць.

Дні прыкметна меншаюць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

убыва́нне ср. убыва́ние; убавле́ние; см. убыва́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

убыва́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. убываць — убыць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ebb² [eb] v.

1. убыва́ць (пра ваду)

2. слабе́ць, змянша́цца

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

убавля́ться

1. убаўля́цца; (уменьшаться) ме́ншыцца, змянша́цца, памянша́цца, станаві́цца менш;

2. (убывать) убыва́ць, змянша́цца, ме́ншаць, памянша́цца; (о воде) убыва́ць, ме́ншаць, спада́ць; (о луне) убыва́ць; см. уба́виться;

4. страд. убаўля́цца, змянша́цца, памянша́цца, адбаўля́цца; павужа́цца; см. убавля́ть^{1, 2}.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)