убе́гчы, убягу́, убяжы́ш, убяжы́ць; убяжы́м, убежыце́, убягу́ць; убе́г, -гла; убяжы́; зак.

Пранікнуць куды-н. бягом.

У. ў хату.

|| незак. убяга́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

убе́гчы

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. убягу́ убяжы́м
2-я ас. убяжы́ш убежыце́
3-я ас. убяжы́ць убягу́ць
Прошлы час
м. убе́г убе́глі
ж. убе́гла
н. убе́гла
Загадны лад
2-я ас. убяжы́ убяжы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час убе́гшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

убе́гчы сов. вбежа́ть;

у. ў хату — вбежа́ть в дом

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

убе́гчы, убягу, убяжыш, убяжыць; убяжым, убежыце, убягуць; пр. убег, ‑ла; заг. убяжы; зак.

Увайсці куды‑н. бягом. З раніцы, як толькі я сеў за стол апрацоўваць допісы, у пакой убегла Валя. Сабаленка. Праз колькі дзён Кірылка сам не свой убег у дом і паказаў свежую газету. «Мама! Мама! Вось тут — я!» Даніленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

убе́гчы кніжн. (куды-н.) heréinlaufen* vi (s), heréinrennen* vi (s); (у напрамку ад сябе) hinéinlaufen* vi (s), hinéinrennen* vi (s)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

убяга́ць гл. убегчы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вбежа́ть сов. убе́гчы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

убяга́ць несов. вбега́ть; см. убе́гчы

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

убяга́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да убегчы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

убяга́ць кніжн. гл. убегчы

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)