назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| тэлу́ру | |
| тэлу́ру | |
| тэлу́рам | |
| тэлу́ры | 
Крыніцы:
	
		
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| тэлу́ру | |
| тэлу́ру | |
| тэлу́рам | |
| тэлу́ры | 
Крыніцы:
	
		
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Хімічны элемент, крохкі серабрыста-шэры метал.
[Ад лац. tellus, telluris — зямля.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
теллу́р 
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
тэлу́равы, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да тэлуру, змяшчае ў сабе 
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пало́ній, ‑ю, 
[Названы ў гонар Польшчы; лац. Polonia.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
tellur, ~u
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
пало́ній
(
радыеактыўны хімічны элемент, мяккі серабрыста-белы метал, падобны па сваіх уласцівасцях на 
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
БАБІ́Т,
антыфрыкцыйны сплаў на аснове волава ці свінцу. Некаторыя маркі бабиту маюць у сабе сурму, медзь, нікель, мыш’як, кадмій, 
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)