тэарэ́тык, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Чалавек, які займаецца распрацоўкай тэарэтычных пытанняў у якой-н. галіне ведаў.

Фізік-т.

2. Чалавек, які любіць абстрактна разважаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тэарэ́тык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. тэарэ́тык тэарэ́тыкі
Р. тэарэ́тыка тэарэ́тыкаў
Д. тэарэ́тыку тэарэ́тыкам
В. тэарэ́тыка тэарэ́тыкаў
Т. тэарэ́тыкам тэарэ́тыкамі
М. тэарэ́тыку тэарэ́тыках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

тэарэ́тык м. теоре́тик

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тэарэ́тык, ‑а, м.

1. Той, хто распрацоўвао тэарэтычныя пытанні ў якой‑н. галіне ведаў, мастацтва. Ленін з’явіўся дастойным пераемнікам Маркса і Энгельса не толькі як геніяльны тэарэтык, але і як вялікі арганізатар рэвалюцыйнай барацьбы. «Звязда». У адным месцы .. [дзед] гаворыць, што малыя спадарожнікі Сатурна раптам зацікавілі тэарэтыкаў касмічных палётаў. Шыцік.

2. Разм. Чалавек, які любіць абстрактна разважаць. [Тышкевіч:] — Начытаўся кніг і радуецца. Ды зразумей ты, тэарэтык, што немца ў Маскву да зімы не пусцяць, хай ён расп[яража]цца, а не пусцяць яго. А адтуль ён хутчэй за Напалеона пабяжыць. Асіпенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тэарэ́тык м. Theorétiker m -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

тэарэ́тык

(гр. theoretikos = які даследуе, аглядае)

той, хто распрацоўвае тэарэтычныя пытанні ў якой-н. галіне ведаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

теоре́тик тэарэ́тык, -ка м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

theorist [ˈθɪərɪst] n. тэарэ́тык

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

teoretyk

м. тэарэтык

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

гора-...

Іран. Першая частка складаных слоў, якая абазначае: «дрэнны», «незадачлівы», напрыклад: гора-кіраўнік, гора-тэарэтык.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)