лімітныя тэарэмы

т. 9, с. 260

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Шэнана тэарэмы 11/399

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Ферма тэарэмы 4/346; 6/369; 10/566

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Непаўнаты тэарэмы 7/83, 482; 10/541, 542

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Муаўра—Лапласа тэарэмы 5/71

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

тэарэ́ма

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. тэарэ́ма тэарэ́мы
Р. тэарэ́мы тэарэ́м
Д. тэарэ́ме тэарэ́мам
В. тэарэ́му тэарэ́мы
Т. тэарэ́май
тэарэ́маю		 тэарэ́мамі
М. тэарэ́ме тэарэ́мах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ле́ма, -ы, мн. -ы, лем, ж.

У матэматыцы: тэарэма, неабходная толькі для доказу інш. тэарэмы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

даказа́льнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць даказальнага. Даказальнасць тэарэмы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

до́казнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць доказнага. Доказнасць тэарэмы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ле́ма, ‑ы, ж.

У матэматыцы — дапаможная тэарэма, неабходная толькі для доказу іншай тэарэмы.

[Грэч. lēmma.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)