тэарэ́ма, -ы, мн. -ы, -рэ́м, ж.

Матэматычнае палажэнне, правільнасць якога ўстанаўліваецца доказам.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тэарэ́ма

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. тэарэ́ма тэарэ́мы
Р. тэарэ́мы тэарэ́м
Д. тэарэ́ме тэарэ́мам
В. тэарэ́му тэарэ́мы
Т. тэарэ́май
тэарэ́маю
тэарэ́мамі
М. тэарэ́ме тэарэ́мах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

тэарэ́ма ж., мат., лог. теоре́ма

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тэарэ́ма, ‑ы, ж.

Матэматычнае палажэнне, правільнасць якога ўстанаўліваецца доказам. Тэарэма Піфагора. □ Так здарылася, што якраз назаўтра настаўнік матэматыкі, Ілья Мікалаевіч, выклікаў Аліка да дошкі даказаць адну нейкую даволі складаную тэарэму. Краўчанка. [Баўтрукоў:] — Я думаю, што ўсе, хто тут ёсць, хоць трохі, але ведаюць з геаметрыі спосаб доказу тэарэм, які завецца спосабам ад адваротнага. Савіцкі.

[Грэч. theōrēma.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Тэарэма 1/96, 200; 3/194; 6/301; 10/305, 367

- » - Гюйгенса 7/289

- » - Жукоўскага 4/424

- » - Паўлі 5/537

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

тэарэ́ма ж. матэм. Theorm n -s, -e;

даказа́ць тэарэ́му ein Theorm bewisen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

тэарэма

т. 16, с. 90

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

тэарэ́ма

(гр. theorema)

навуковае палажэнне, ісціннасць, якая ўстанаўліваецца доказам.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Тэарэ́ма ‘матэматычнае палажэнне, правільнасць якога ўстанаўліваецца доказам’ (ТСБМ). Праз рускую мову (теорема) з франц. théorème, якое з лац. theorema ‘палажэнне, якое падлягае доказу’ < ст.-грэч. θεωρέω ‘гляджу на відовішча’, ‘разглядваю, абмяркоўваю, ацэньваю’, θεώρημα ‘відовішча’ (Фасмер, 4, 43; ЕСУМ, 5, 547).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Процілеглая тэарэма, гл. Тэарэма

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)