Матэматычнае палажэнне, правільнасць якога ўстанаўліваецца доказам.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Матэматычнае палажэнне, правільнасць якога ўстанаўліваецца доказам.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| тэарэ́мы | ||
| тэарэ́мы | тэарэ́м | |
| тэарэ́ме | тэарэ́мам | |
| тэарэ́му | тэарэ́мы | |
| тэарэ́май тэарэ́маю | тэарэ́мамі | |
| тэарэ́ме | тэарэ́мах | 
Крыніцы:
	
		
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Матэматычнае палажэнне, правільнасць якога ўстанаўліваецца доказам. 
[Грэч. theōrēma.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
даказа́ць тэарэ́му ein Theorém bewéisen*
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Дэзарга 
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
Жукоўскага 
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
Ірншаў 
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)