Verbum

анлайнавы слоўнік

тыфлі́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

тыфлі́т, -ту м., мед. тифли́т

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тыфлі́т, ‑у, М ‑ліце, м.

Спец. Запаленне сляпой кішкі.

[Грэч. typhlos — сляпы.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тыфлі́т

(ад гр. typhlon = сляпая кішка)

запаленне сляпой кішкі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

тыфлі́т

(фр. typhlite, ад гр. typlos = сляпы)

мед. запаленне сляпой кішкі (параўн. апендыцыт).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

тифли́т мед. тыфлі́т, -ту м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паратыфлі́т

(ад пара- + тыфліт)

запаленне клятчаткі, якая акружае сляпую кішку.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

апендыцы́т

(фр. appendicite, ад лац. appendix = прыдатак)

мед. запаленне апендыкса (параўн. тыфліт).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)