тытані́чны, -ая, -ае (высок.).

1. Які вызначаецца вялікай фізічнай або духоўнай сілай, розумам, талентам; уласцівы тытану¹ (у 2 знач.).

2. Вялікі па сіле, размаху; грандыёзны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тытані́чны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. тытані́чны тытані́чная тытані́чнае тытані́чныя
Р. тытані́чнага тытані́чнай
тытані́чнае		 тытані́чнага тытані́чных
Д. тытані́чнаму тытані́чнай тытані́чнаму тытані́чным
В. тытані́чны (неадуш.)
тытані́чнага (адуш.)		 тытані́чную тытані́чнае тытані́чныя (неадуш.)
тытані́чных (адуш.)
Т. тытані́чным тытані́чнай
тытані́чнаю		 тытані́чным тытані́чнымі
М. тытані́чным тытані́чнай тытані́чным тытані́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

тытані́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. тытані́чны тытані́чная тытані́чнае тытані́чныя
Р. тытані́чнага тытані́чнай
тытані́чнае		 тытані́чнага тытані́чных
Д. тытані́чнаму тытані́чнай тытані́чнаму тытані́чным
В. тытані́чны (неадуш.)
тытані́чнага (адуш.)		 тытані́чную тытані́чнае тытані́чныя (неадуш.)
тытані́чных (адуш.)
Т. тытані́чным тытані́чнай
тытані́чнаю		 тытані́чным тытані́чнымі
М. тытані́чным тытані́чнай тытані́чным тытані́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

тытані́чны (громадный) титани́ческий

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тытані́чны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да тытана ​1; вызначаецца велізарнай фізічнай або маральнай сілай, розумам, талентам. Тытанічны герой «Адвечнай песні», Мужык.., стаў для Купалы чымсьці накшталт маральнага крэдытора. Бярозкін.

2. Уласцівы тытану ​1; вялікі па сіле, размаху; грандыёзны. Нельга не здзіўляцца яго [А.Я. Багдановіча] сапраўды тытанічнай працаздольнасці. «Полымя». Ул.І. Ленін вёў у Кракаве тытанічную рэвалюцыйную работу. «Работніца і сялянка». З кожным годам усё больш велічна і неадхільна паўстае ў вачах сучаснікаў тытанічны подзвіг народа, які зламаў хрыбет шалёным звяругам. «Звязда».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тытані́чны titánisch, ríesig, ríesenhaft

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

тытані́чны

(гр. titanikos)

1) які вызначаецца надзвычайным розумам, вялікім талентам;

2) велізарны па сіле, размаху.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

титани́ческий тытані́чны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

titanic

[taɪˈtænɪk]

adj.

тытані́чны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

titanic [taɪˈtænɪk] adj. fml тытані́чны;

a titanic ship карабе́ль-гіга́нт

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)