Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ты́каццаIнесов., разг. ты́каться;
т. галаво́й у што-н. — ты́каться голово́й во что́-л.
ты́каццаIIнесов., разг., фам. (обращаться на «ты») ты́каться
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ты́кацца1, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.
Разм. Мітусіцца, стараючыся пранікнуць куды‑н. Людзі тыкаліся ва ўсе бакі, як сляпыя шчаняты.Асіпенка.// Ударацца, стукацца аб што‑н., упірацца ў што‑н. Калі паляцелі качкі, закрычалі з неба, наша Шэрачка, — так мы яе звалі, — спачатку пачала бегаць па дварышчы, тыкаючыся ў плот, у сцены, а пасля ўзнялася на крылле .. і падалася да чарады.Дубоўка.
ты́кацца2, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.
Разм.фам. Звяртацца да каго‑н. на «ты». Месяц назад гэты самы Лёшка не азваўся б, а цяпер глядзі — тыкаецца, як з роўным.Асіпенка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ткну́ццагл.тыкацца¹.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ты́цкацца, -аюся, -аешся, -аецца; незак. (разм.).
Тое, што і тыкацца¹.
|| зак.ты́цнуцца, -нуся, -нешся, -нецца; -ніся.
|| наз.ты́цканне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ты́цкацца (тыкацца) sich stóßen*
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
тык, узнач.вык.
Разм. Ужываецца паводле знач. дзеясл. тыкаць 1 і тыкацца 1.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ты́цкацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.
Разм. Тое, што і тыкацца 1. Хлопцы і дзяўчаты тыцкаліся туды-сюды, тапталіся на месцы.Асіпенка.Рыжая карова трэслася з холаду і тыцкалася пысай у мёрзлыя грады.Чорны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)