Ту́рын

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Ту́рын
Р. Ту́рына
Д. Ту́рыну
В. Ту́рын
Т. Ту́рынам
М. Ту́рыне

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Туры́н

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Туры́н
Р. Туры́на
Д. Туры́ну
В. Туры́н
Т. Туры́нам
М. Туры́не

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Турын (г.) 10/354

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Турын,

горад у Італіі.

т. 16, с. 59

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Турын,

вёска ў Пухавіцкім р-не.

т. 16, с. 60

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Турын (в.) 5/526; 8/633; 10/354; 11/260 (к.)

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Туры́н м. Turín n -s, Toríno n -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Турын В. 5/223

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Turin

[tuˈrɪn]

г. Туры́н

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ДЖАБЕ́РЦІ (Gioberti) Вінчэнца

(5.4.1801, г. Турын, Італія — 26.10.1852),

італьянскі тэолаг і філосаф, дзярж. дзеяч. Свяшчэннік. У 1825—33 праф. Турынскага ун-та. За сувязь з Дж.Мадзіні праследаваўся ўладамі, у 1833—48 у эміграцыі ў Францыі і Бельгіі. У рэвалюцыю 1848—49 у Італіі прэм’ер-міністр Сардзінскага каралеўства, сардзінскі пасол у Францыі, у 1849 эмігрыраваў у Парыж, дзе і памёр. Аўтар прац «Пра духоўнае і грамадзянскае пяршынствы італьянцаў» (1843), «Пра грамадзянскае абнаўленне Італіі» (т. 1—2, 1851), прысвечаных праблеме Рысарджымента і інш.

т. 6, с. 83

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)