Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
туне́ц, -нца́м., зоол.туне́ц
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
туне́цзоол.туне́ц, -нца́ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
туне́ц, ‑нца, м.
Вялікая драпежная прамысловая рыба сямейства скумбрыевых, якая водзіцца ў цёплых морах.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
туне́цмзаал Thúnfisch m -(e)s, -e
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Туне́ц ‘вялікая драпежная прамысловая рыба, Thunnus thynnus L.’ (ТСБМ), ‘рыба Thunnus vulgaris’ (Некр. і Байк.). Параўн. укр.ту́нець, туне́ць, рус.туне́ц, польск.tuńczyk, н.-луж.tunowa ryba, чэш.tuňak, славац.tuniak, славен.tún, túna, харв.tȕna, tûn, серб.ту̏њ, ту̀ња, макед.туна, туњ, балг.тон ‘тс’. Агульнаславянскае, запазычана праз ням.Thun(fisch), якое з італ.tonno < нар.-лац.thunnus, а апошняе са ст.-грэч.νύννος ‘тс’ < ст.-яўр.tannī́n ‘марская пачвара’ (Фасмер, 4, 121; Голуб-Ліер, 493; ЕСУМ, 5, 676). Сной₂ (791) услед за Фрыскам (1, 694) і Клюге₂₂ (729) ст.-грэч.νύννος выводзіць з нейкай старой міжземнаморскай мовы, магчыма, з фінікійскай, прыводзячы для параўнання ст.-яўр. (гл. вышэй) і араб.tinnīn ‘вялікая рыба’. Паводле Скока (3, 523), гэта далмацінска-раманскі рэлікт лац.thynnus, thunnus, які стаў балканскім італьянізмам.