Verbum

анлайнавы слоўнік

трэ́цяе сущ. тре́тье

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

трэ́ці, -яя, -яе.

1. гл. тры.

2. Асабіста не зацікаўлены ў чым-н., што датычыцца дзвюх другіх асоб; пабочны.

Трэцяя старана.

3. Не галоўны па значэнні, не першаразрадны.

Т. сорт.

Іграць трэція ролі.

4. Які атрымліваецца пры дзяленні на тры.

Трэцяя частка.

5. у знач. наз. трэ́цяе, -яга, н. Страва, якая падаецца пасля другой; салодкая страва.

На трэцяе кампот.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

трэ́цяе н. (страва, дэсерт) Náchtisch m -(e)s, -e, Dessért [-´sɛ:r] n -s, -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

па-трэ́цяе

прыслоўе

станоўч.	выш.	найвыш.
па-трэ́цяе	-	-

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

«Трэцяе аддзяленне» 10/319

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Трэцяе саслоўе 9/367; 10/319

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

па-трэ́цяе вводн. сл. в-тре́тьих

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

«Трэцяе аддзяленне»

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

трэцяе саслоўе

т. 16, с. 18

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

трэ́ці

лічэбнік, парадкавы

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)