Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
Verbum
анлайнавы слоўнік1. Які служыць для ўрачыстага шэсця трыумфатара; збудаваны ў гонар якога‑н. трыумфу, перамогі, урачыстасці.
2. Урачысты, пераможны; які праходзіць з незвычайным уздымам.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
трыумф назоўнік | мужчынскі род
-
Бліскучы поспех, урачыстасць (першапачаткова ў Старажытным Рыме — урачыстая сустрэча палкаводца і яго войска ў сувязі з дасягнутай перамогай).
-
Наогул выдатны поспех, бліскучая перамога ў чым-н.
- Т. балета.
|| прыметнік:
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)
триумф
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
triumphal
a trium p hal arch трыумф
a triumphal wreath лаўр
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)