трохме́рны, -ая, -ае.

Які змяшчае ў сабе тры часткі, тры рытмічныя меры.

Т. такт.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

трохме́рны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. трохме́рны трохме́рная трохме́рнае трохме́рныя
Р. трохме́рнага трохме́рнай
трохме́рнае		 трохме́рнага трохме́рных
Д. трохме́рнаму трохме́рнай трохме́рнаму трохме́рным
В. трохме́рны (неадуш.)
трохме́рнага (адуш.)		 трохме́рную трохме́рнае трохме́рныя (неадуш.)
трохме́рных (адуш.)
Т. трохме́рным трохме́рнай
трохме́рнаю		 трохме́рным трохме́рнымі
М. трохме́рным трохме́рнай трохме́рным трохме́рных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

трохме́рны в разн. знач. трёхме́рный;

т. такт — трёхме́рный такт;

~ная дэта́ль — трёхме́рная дета́ль

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

трохме́рны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які змяшчае ў сабе тры рытмічныя меры, долі. Трохмерны такт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трохме́рны dréidimensional

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

трёхме́рный

1. (с тремя измерениями) трохвыме́рны;

2. (подразделяющийся на три части) трохме́рны;

трёхме́рный такт трохме́рны такт.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

przestrzenny

прасторавы; трохмерны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

three-dimensional [ˌθri:dɪˈmenʃənl] adj. трохме́рны, стэрэаскапі́чны;

the three-dimensional study of the problem усебако́вае дасле́даванне прабле́мы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

dréidimensional

a трохме́рны

~er Film — стэрэаскапі́чны фільм

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ГАЛАГРАФІ́ЧНАЕ КІНО́,

кіно з каляровым цалкам аб’ёмным відарысам аб’ектаў, які ствараецца метадамі галаграфіі. Перспектыўнае для выкарыстання ў тэатралізаваных паказах, навуч. працэсе, для даследавання хуткацякучых фіз. працэсаў, неразбуральнага кантролю трываласці вібрыруючых вырабаў і інш.

Здымка фільма робіцца апаратамі, якія фіксуюць на плёнцы відарысы аб’екта пад рознымі вугламі. Кожны кадр складаецца з 3 галаграм (яны фіксуюць структуру адбітай аб’ектам светлавой хвалі), атрыманых у чырвоным, зялёным і сінім колерах. Пры дэманстраванні фільма плёнку, змешчаную ў праекцыйны апарат, асвятляюць прамянямі з адпаведнай даўжынёй хвалі ад трох лазераў. У выніку на спец. экране (амаль празрыстым) узнікае бачны трохмерны відарыс такіх памераў, як на плёнцы. Праекцыйным аб’ектывам атрыманы відарыс павялічваецца да памераў, адпаведных аб’екту здымкі. Асн. прынцыпы галаграфічнага кіно распрацаваны ў 1970-я г. ва Усесаюзным н.-д. кінафотаінстытуце (Масква), дзе зняты і прадэманстраваны (1976) першы эксперым. галаграфічны фільм працягласцю каля 2 мін.

т. 4, с. 446

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)