тро́фіка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. тро́фіка
Р. тро́фікі
Д. тро́фіцы
В. тро́фіку
Т. тро́фікай
тро́фікаю
М. тро́фіцы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

тро́фіка ж., физиол. тро́фика

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тро́фіка, ‑і, ДМ ‑фіцы, ж.

Спец. Уплыў нервовай сістэмы на харчаванне арганізмаў і тканак, на абмен рэчываў і жыццядзейнасць арганізма.

[Ад грэч. trophē — ежа, харчаванне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тро́фіка

(ад гр. trophe = ежа)

уплыў нервовай сістэмы на харчаванне органаў і тканак, на абмен рэчываў і жыццядзейнасць арганізма.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Трофіка нервовая 10/295

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

трофіка нервовая

т. 15, с. 529

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

тро́фика физиол. тро́фіка, -кі ж.;

не́рвная тро́фика нерво́вая тро́фіка.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)