тро́фіка, ‑і, ДМ ‑фіцы, ж.

Спец. Уплыў нервовай сістэмы на харчаванне арганізмаў і тканак, на абмен рэчываў і жыццядзейнасць арганізма.

[Ад грэч. trophē — ежа, харчаванне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)