тро́фіка, ‑і, ДМ ‑фіцы, ж.
Спец. Уплыў нервовай сістэмы на харчаванне арганізмаў і тканак, на абмен рэчываў і жыццядзейнасць арганізма.
[Ад грэч. trophē — ежа, харчаванне.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)