требникъ

Том: 33, старонка: 446.

img/33/33-446_2054_Требникъ.jpg

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)

Трэ́бнік ‘кніга, у якой сабраны малітвы для адпраўлення трэб’ (ТСБМ, Нас., Некр. і Байк.), ст.-бел. требникъ ‘тс’, ‘ахвярнік’ (ГСБМ). Са ст.-слав. трѣбьникъ, ‘кніга рытуалаў у грэчаскай царкве’. Да трэ́ба1 (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)