трая́кі, -ая, -ае.

Які мае тры віды, формы, значэнні.

Траякая выгада.

|| наз. трая́касць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

трая́кі

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. трая́кі трая́кая трая́кае трая́кія
Р. трая́кага трая́кай
трая́кае		 трая́кага трая́кіх
Д. трая́каму трая́кай трая́каму трая́кім
В. трая́кі (неадуш.)
трая́кага (адуш.)		 трая́кую трая́кае трая́кія (неадуш.)
трая́кіх (адуш.)
Т. трая́кім трая́кай
трая́каю		 трая́кім трая́кімі
М. трая́кім трая́кай трая́кім трая́кіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

трая́кі троя́кий

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

трая́кі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да трох крыніц; які праяўляецца ў трох выглядах, відах. Траякая выгада. Траякае значэнне. □ — А ты, дуда, які хлеб хочаш есці? — запытаў дзед Самуіла і пасадзіў хлопца сабе на калена. — Ёсць траякі: чорны, белы і ніякі. С. Александровіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трая́кі dréierlei

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Трая́кі ‘які мае адносіны да трох крыніц, які праяўляецца ў трох відах, гатунках і інш.’ (ТСБМ, Барад., Скарбы₂, Варл.; ігн., паст., Сл. ПЗБ), ‘патройны’ (Некр. і Байк.), ст.-бел. троꙗки ‘тс’ (КГС). Неабавязкова з польск. trojaki, як мяркуе Мацкевіч (Сл. ПЗБ, 5, 124). Параўн. укр., рус. троя́кий, серб. тро̏јак ‘тс’, славац. trojaký ‘тс’, балг. троя́к ‘тс’, што да прасл. *troj > ст.-бел. трой ‘траякі’ (ГСБМ) (гл. трое), якому адпавядае славен. troji ‘траякі’ (Сной₂, 786; Фасмер 4, 104).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

трая́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. трая́к траякі́
Р. траяка́ траяко́ў
Д. траяку́ траяка́м
В. трая́к траякі́
Т. траяко́м траяка́мі
М. траяку́ траяка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

троя́кий трая́кі;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

траі́сты, -ая, -ае.

1. Траякі.

Т. ўплыў.

2. Пра палітычныя пагадненні: заключаны, падпісаны трыма дзяржавамі, бакамі.

Траістае пагадненне.

|| наз. траі́стасць, -і, ж. (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

траі́сты, ‑ая, ‑ае.

1. Траякі. Траісты ўплыў.

2. Заключаны, падпісаны трыма дзяржавамі. Траістае пагадненне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)