транзі́стар

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. транзі́стар транзі́стары
Р. транзі́стара транзі́стараў
Д. транзі́стару транзі́старам
В. транзі́стар транзі́стары
Т. транзі́старам транзі́старамі
М. транзі́стары транзі́старах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

транзі́стар, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Паўправадніковы прыбор, прызначаны для ўзмацнення, пераўтварэння і генерыравання электрычных сігналаў.

2. Партатыўны радыёпрыёмнік, пабудаваны на паўправадніках.

|| прым. транзі́старны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

транзі́стар м. транзи́стор

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

транзі́стар, ‑а, м.

1. Паўправадніковы прыбор, прызначаны для ўзмацнення, пераўтварэння і генерыравання электрычных сігналаў.

2. Партатыўны радыёпрыёмнік, пабудаваны на паўправадніках.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

транзістар

т. 15, с. 504

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Транзістар 5/392; 8/348, 391; 9/43; 10/279 (іл.), 280, 306, 620

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

транзі́стар м. фіз. Transístor m -s, -tóren

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

транзі́стар

[англ. transistor, ад tran(sfer) = пераносіць + (re)sistor = супраціўленне]

1) паўправадніковы прыбор, які служыць для ўзмацнення і пераўтварэння электрычных сігналаў;

2) невялікі радыёпрыёмнік на паўправадніках.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Транзі́стар ’паўправадніковы прыбор’, ’партатыўны радыёпрыёмнік’ (ТСБМ). Праз рускую мову запазычана з англ. transistor, складанаскарочанага слова, утворанага з частак слоў: tran(sfer) ’пераносіць’ і (re)sistor ’які аказвае супраціўленне’ (Голуб-Ліер, 487; ЕСУМ, 5, 619).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

транзі́стар

[англ. transistor, ад tran(sfer) = пераносіць + (re)sistor = супраціўленне]

1) паўправадніковы прыбор, які служыць для ўзмацнення і пераўтварэння электрычных сігналаў;

2) невялікі радыёпрыёмнік на паўправадніках.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)