трамбі́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. трамбі́н
Р. трамбі́ну
Д. трамбі́ну
В. трамбі́н
Т. трамбі́нам
М. трамбі́не

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

трамбі́н, -ну м., физиол. тромби́н

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

трамбі́н, ‑у, м.

Фермент, які выклікае згусанне крыві.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Трамбін 2/516; 6/114; 8/562; 10/278, 295

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

трамбін

т. 15, с. 503

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

трамбі́н

(ад гр. thrombos = згустак)

фермент, які выклікае згусанне крыві; утвараецца з пратрамбіну пад уздзеяннем тромбапласціну.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

тромби́н физиол. трамбі́н, -ну м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пратрамбі́н, ‑у, м.

Складаны бялок у плазме крыві, з якога ўтвараецца фермент трамбін, неабходны для згусання крыві.

[Ад лац. pro — замест, раней і грэч. thrombós — камяк, згустак.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пратрамбі́н

(ад лац. pro = для + трамбін)

складаны бялок у плазме крыві, з якога ўтвараецца фермент трамбін, неабходны для згусання крыві.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

тромбапласці́н

(ад тромб​1 + гр. plastos = вылеплены)

рэчыва, якое паскарае згусанне крыві; змяшчаецца ў тканкавым соку і крывяных цельцах, бярэ ўдзел у ператварэнні пратрамбіну ў трамбін.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)