трамбава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. трамбава́нне
Р. трамбава́ння
Д. трамбава́нню
В. трамбава́нне
Т. трамбава́ннем
М. трамбава́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

трамбава́нне ср. трамбова́ние, трамбо́вка ж.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

трамбава́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. трамбаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трамбава́ць, -бу́ю, -бу́еш, -бу́е; -бу́й; -бава́ны; незак., што.

Ударамі, ціскам ушчыльняць, выраўноўваць паверхню.

Т. сілас.

|| зак. утрамбава́ць, -бу́ю, -бу́еш, -бу́е; -бу́й; -бава́ны.

|| наз. трамбо́ўка, -і, ДМ -о́ўцы, ж., трамбава́нне, -я, н., утрамбо́ўка, -і, ДМ -о́ўцы, ж. і утрамбо́ўванне, -я, н.

|| прым. трамбава́льны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

трамбова́ние трамбава́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

трамбо́вка ж.

1. (действие) трамбава́нне, -ння ср.;

2. (орудие) трамбо́ўка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

утрамбо́вка ж. утрамбо́ўка, -кі ж., утрамбава́нне, -ння ср.; неоконч. утрамбо́ўванне, -ння ср.; трамбава́нне, -ння ср., трамбо́ўка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)